Τετάρτη, Οκτωβρίου 10, 2007

Πέστα Βαγγέλη...

Εγώ πάντως και ως πολίτης και όχι μόνο συντεχνιακά ως δημοσιογράφος, προτιμώ τους πολιτικούς τα λένε καθαρά και έξω από τα δόντια. Επομένως υποστηρίζω την απόφαση του Βενιζέλου να μιλήσει στους δημοσιογράφους έξω από τα δόντια και να τα πεί έτσι όπως τα συζητάει με τους συνεργάτες του στο γραφείο. Επίσης δεν είναι απροστάτευτος που θέλει προστασία. Ήθελε να τα πεί έτσι προφανώς για να δείξει ποιος έχει κότσια να τραβήξει στα άκρα την αντιπαράθεση και ποιος βάζει τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του να διαρρέουν ανωνύμως ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να φέρει τη ρήξη μέχρι τέλους.

Κανένας δεν εμποδίζει και τον Παπανδρέου να μιλήσει ανοιχτά και ας έχει το δικό του ευγενικό στυλ. Και με ευγένεια μπορεί να μιλάς καθαρά και να λές τα πράγματα με το όνομά τους. Αλλά δεν μπορώ να καταδικάσω έναν πολιτικό επειδή μιλάει ανοιχτά. Αντίθετα τον επαινώ. Και επικρίνω τους πολιτικούς που επιλέγουν να μην μιλάνε ανοιχτά, αλλά να κάνουν οικονομία δυνάμεων και περιμένουν να δουν από πού θα γείρει η πλάστιγγα για να πάνε με τον νικητή, με τη δικαιολογία ότι δεν θέλουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, ή ότι υπερασπίζονται την ενότητα.

Κατά τα άλλα και τι δεν είπε ο Βενιζέλος. Ασχέτως αν στο τέλος τους είπε το τυπικό… παιδιά ότι είπαμε είναι μεταξύ μας και δεν γράφεται εκτός από τα πολιτικά. Και σχεδόν τους υπαγόρευε τι να γράψουν. Φυσικά και ορθά όλοι οι δημοσιογράφοι τα γράφουν όλα. Όπως ότι ο Παπανδρέου δεν παίζει με τίμια χαρτιά, δεν μοιράζεται η τράπουλα τίμια στο παιχνίδι αυτό, ότι δεν είχε στόχο μια θεσμική δημοκρατική διαδικασία εκλογής, αλλά είχε στόχο να υφαρπάσει την ψήφο των μελών και των φίλων με μια εκλογή στις 23 Σεπτεμβρίου, όπως τον ίδιο στόχο είχε και στην ΚΟ.

Εκτός από τις πολλές φορές που χρησιμοποίησε το εγώ, είπε και καθαρά ότι αν ήμουν εγώ στο ντιμπέϊτ με τον Καραμανλή, μπορεί να κέρδιζα τις εκλογές. Εγώ είμαι το μόνο στέλεχος που προέκυψε μετά το 1974 από την κοινωνία και παίζει ηγετικό ρόλο. Δεν υπάρχει άλλος στον κύκλο των κορυφαίων.

Η προχθεσινή συνέντευξη του Παπανδρέου στο Άλτερ ήταν διχαστική και απειλητική. Ένιωσα ότι στο στόμα του είχε να το πεί ότι θα διαγράψει εμένα, τον Παπαδόπουλο, τον Λοβέρδο τον Βερελή και άλλους. Παρά το ευγενικό του ύφος με τρόμαξαν αυτά που είπε.

3 σχόλια:

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Θα με βρεις απόλυτα συμφωνο. Και ως πολίτη και ως άνθρωπο που έχει ασχοληθεί αρκετό κομμάτι της ζωής του με την πολιτική.
Η αλήθεια είναι πως την ειλικρίνεια και την ευθύτητα κανείς την πληρώνει σε ένα βραχυπρόσθεσμο ορίζοντα.
Οι πολιτικοί στην Ελλάδα δεν έχουν την παιδεία της ευθύτητας και της ειλικρινούς τοποθέτησης.
Μέχρι σήμερα πολύ λίγοι και σε ειδικές στιγμές υπήρξαν απόλυτα ειλικρινείς. Προσωπικά, κατατάσσω σε αυτούς το Μητσοτάκη (η περίφημη δήλωση για το "Μακεδονικό") και το Σημίτη.
Έχουμε, όμως μπερδέψει την ευθύτητα με τη realpolitic. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί κανείς να ασκεί πραγματιστική πολιτική αν δεν είναι ειλικρινής και ευθύς.
Από την άλλη, μπορεί κανείς να μην θέλει να είναι τόσο πραγματιστής, αλλά να επιμένει σε ευθύτητα και ειλικρίνεια (μια τέτοια, πιο όραματική εκδοχή σύγχρονου πολιτικού περιλαμβάνει τη Διαμαντοπούλου, το Χρυσοχοϊδη κα).
Το περίεργο είναι πως αναζητούμε με δυσκολία και για κάποιους είναι μεμπτό στοιχείο, την ειλικρίνεια και την ευθύτητα στους πολιτικούς.
Αλήθεια, τελικά, ποια αρετή πρέπει να έχει ένας πολιτικός, αν όχι αυτή της ευθύητας και της ειλικρίνειας;

Ανώνυμος είπε...

τι σημαίνει "προέκυψε από την κοινωνία;"

Unknown είπε...

Πως λέγεται αλήθεια ο πολιτικός που φροντίζει επί 3,5 χρόνια να διαφοροποιείται αλλά να μην διαγραφεί; Που δεν ρισκάρει δηλαδή; Και τώρα κάνει τον τζάμπα μάγκα; Αλλά θα μουλώσει μετά την εκλογή;

Το δηλητηριώδες σχόλιο από το κουμούνι...
Νομίζω οτι λέγεται... αρριβίστας;